Kar yağmış....!

Sessizlik kaplamış her yeri,

Ekolar yok olmuş.

Söylenenler geri gelmez olmuş.

Karanlık aydınlık,

Aydınlık sararır olmuş.

Söylenen her söz duyulur olmuş

Gülüşmeler duyulur olmuş

Çocukların koşmaları,

Komşunun dedikodusu,

Asansörün kapısı,

Arabanın motoru,

Kalbin her çarpışı,

Kar tanesinin yere düşmesi,

Hayatın sesi duyulur olmuş.

Olanlar yavaşlamış,

Olması gerektiği gibi olmuş.

Koşuşturmalar ağırlaşmış,

Hareketler yumuşamış

Hayat sakinleşmiş.

Olması gereken olmuş,

Kendimize kendi sesimizi duyurabilmişiz.

Sakinleşip, dinginleşmişiz,

Kaygılarımız azalmış, sadece basite indirgenmiş

Duygularımız ateşlenmiş,

Yaşadıklarımız fark eder olmuşuz.

Merak etmeye başlamışız birbirimizi, başkalarını...

Paylaşmayı düşünmüşüz, her ekmek kırıntısını...

Kar yağmış,

Çok soğukmuş,

En soğuğu imiş,

Daha da yağacakmış!

Yağsın yağabildiği kadar,

Her tanesinde unutmuş olduklarımızı hatırlattığı için,

Hayatı olması gerektiği  gibi önümüze serdiği için,

Bizi yavaşlattığı için,

Sevgimizin içimizi ısıttığını hatırlattığı için,

Kar yağsın hayatımıza.......